اثر تمرینات منتخب بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی و کارکرد عضلانی در دختران کم توان ذهنی

هدف از پژوهش حاضر ارزیابی اثر تمرینات منتخب بر برخی شاخص¬های آمادگی جسمانی و کارکرد عضلانی در دختران کم¬توان ذهنی بود. 23 نفر از دختران کم¬توان ذهنی با میانگین (سن: 8/2 ± 1/12، قد: 3/21 ± 9/146، وزن: 8/13 ± 9/44 و ضریب هوشی 70-50) از دبستان مریم شهرستان سبزوار در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی¬ها بطور تصادفی به دو گروه (کنترل=10 و تجربی=13) نفر تقسیم شدند. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی بود که افراد طی 1 ماه، 4 جلسه در هفته و 50 دقیقه در هر جلسه، در تمرینات منتخب شرکت نمودند. برای ارزیابی نیروی عضلانی و خستگی عضلانی، فعالیت الکتریکی عضلات حول مفاصل زانو و مچ اندام تحتانی برتر، طی راه رفتن در یک مسیر 4 متری، در پیش¬آزمون (قبل از خستگی و بعد از خستگی) و پس¬آزمون (قبل از خستگی و بعد از خستگی) باشد. استفاده از الکترومیوگرافی ضبط شد. شاخص¬های عملکردی همچون تعادل ایستا، تعادل پویا، ترکیب بدنی و میزان عملکرد پرش طول نیز با استفاده از تست¬های عملکردی اندازه¬گیری شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش¬های آماری پارامتریک شامل t وابسته و t مستقل بر تفاوت نمرات با سطح معنی-داری 05/0 ? p استفاده شد. نتایج نشان داد: تمرینات باعث افزایش معنادار تعادل ایستا با چشمان باز و بسته شد. اما در متغیرهای ترکیب بدنی، عملکرد پرش طول و تعادل پویا هیچ تفاوت معناداری مشاهده نشد. فعالیت الکتریکی عضلات راست¬رانی و ساقی¬قدامی در پاسخ به خستگی کاهش معنادار یافت. دوره تمرینی نیز باعث افزایش معنادار فعالیت الکتریکی برخی عضلات حول مفاصل زانو ومچ پا و همچنین کاهش معنادار خستگی¬پذیری این عضلات شد. در نهایت، تمرینات این پژوهش موجب افزایش کارکرد برخی عضلات دختران کم¬توان ذهنی شد. پیشنهاد می¬شود برای دستیابی به بهبود کاملتر، بهتر است مدت تمرینات افزایش یابد و از تمرینات ترکیبی دیگر نیز استفاده شود.